Agata Jakuszko – Głosowanie Kursory Roku 2024

Uczę jak sprytnie rysować, by relacje budować. Jestem psychologiem i mamą. Od 9 lat rysuję konferencje na żywo - i to ten język wizualny pozwala mi wspierać przedsiębiorców w budowaniu relacji i partnerstw ze swoimi pracownikami i klientami - poprzez video rysunkowe, sketchnotki tłumaczące zasady i wartości firm i organizacji, także społecznych. Jednak ostatnio z całego serca skupiłam się na uczeniu także rodziców tego, jak poprzez bardzo proste rysunki mogą wzmocnić, odświeżyć lub zbudować na nowo relacje z dziećmi. Pokazując jak rysować słodkie kotki przy okazji podpowiadam, jak dzięki tym rysunkom wspierać rozwój dziecka, jego odporność psychiczną, jak mądrzej spędzać z nim czas. Jako psycholog chcę pomagać rodzicom czerpać więcej frajdy z rodzicielstwa, pokazując wprost rolę relacji i zabawy w odkrywaniu siebie i swojego spełnienia. Chcę budować świat , na którym wszyscy będziemy na tej samej stronie – dogadamy się ze sobą i będziemy się lepiej rozumieć, będziemy umieć w relacje. Jako mama 8-letniego FIlipa i 6-letniej Alinki pokazuję dzieciom, że można prowadzić firmę i jednocześnie być spełnionym człowiekiem także prywatnie. Jestem także jedną z nielicznych w Europie graphic recorderek - rysowniczek konferencyjnych i producentką animacji typu whiteboard. Jako liderka społęczności Asów Sketchnotingu promuję myślenie wizualne jako narzędzie skutecznego przekazu (w pracy, szkole, domu). Jestem i dzięki Wam czuję się GirlBosską.

Moja firma jest silnie związana ze mną – dla wielu osób funkcjonuję po prostu jako ta kolorowa Agata. Draw the Words to przestrzeń związana z rysowaniem dla biznesu i Akademią Sketchnotingu, a Rysunkowa Przerwa (rysowanie dla rodziców i dzieci) urodziła się we wrześniu – jako uwieńczenie 17-letniej przyjaźni z moim obecnym partnerem biznesowym w spółce. Tomek odpowiada za administrację, ja zasilam Business Unicorna kolorową magią. Wspólnym mianownikiem obu moich działalności jest jednak budowanie kontaktu za pomocą rysowania. W ostatnim czasie: -zbudowałam platformę kursową i nagrałam na nią w wakacje ponad 100 filmów po 6-12 minut– tutoriali rysunkowych, gdzie krok po kroku tłumaczę jak narysować np. jednorożca z literki „U” – kręcenie tych filmów we wróżkowych przebraniach (rozśmieszających pracujących na osiedlu robotników budowlanych gdy co chwilę biegałam do nich z prośbą o ściszenie młotów pneumatycznych) było niezłym testem na pokorę, wytrwałość i pewność siebie. W tej chwili mam na niej aż 60 klientów! -nakręciłam 10 filmów dla dzieci po angielsku, co było dla mnie mega blokujące do tej pory, zamieściłam je na Skillshare i…one działają! Mam już 76 studentów! -zbudowałam społeczność Asów Sketchnotingu (mamy w grupie 216 członków), którą w tym roku szczególnie odświeżyłam i zaangażowałam– to osoby zajmujące się rysowaniem – absolwenci moich kursów – bo uważam, że warto jest dbać o te relacje, które pielęgnujemy już od 8 lat. W ramach grupy nawiązało się kilkanaście współprac biznesowych, dziewczyny (głównie Aski , mniej Asów) wzajemnie się polecają i co roku tworzymy charytatywne kolorowanki. Co pół roku organizujemy zloty Asów sketchnotingu stacjonarnie, by być bliżej siebie – rozsiane jesteśmy po całej Europie. Buduję wśród Asów relację pokazując jak się wspierać, nie konkurować (wszystkich uczyłam jak robić notatki - większość z nich robi to lub wykorzystauje tę umiejętność teraz zawodowo). -buduję obecnie Klub Super Rodziców, którzy za pomocą rysowania mają zadbać o jeszcze głębsze i lepsze relacje z dziećmi. W ramach klubu dziele się pomysłami na zabawy, ściągawkami rysunkowymi, materiałami do wydruku. -wystąpiłam na 2 festiwalach gromadzących świadomych rodziców pokazując im Rysunkowa Przerwę – rysujące ze mną dzieci tak pokochały moją wróżkowość, że podarowywały mi osobiście narysowane prezenty, tuliły się i nie chciały odchodzić z mojego stoiska - to był dla mnie pozytywny szok, bo ja…. Nie doświadczałam wcześniej takiej miłości od nie moich osobistych dzieci. -stworzyłam od podstaw publikację na Amazonie o rysowaniu kotków krok po kroku, która sprzedała się w Kanadzie, Australii, Niemczech i USA. Dostałam kilka fimów z Kanady od klientki, która nie mogła uwierzyć jak jej dzieci zaczęły się dogadywać rysując wspólnie słodkie kotki. - prawie codziennie znajduję godzinę dla jednego i godzinę dla drugiego osobistego dziecka – by spędzać czas oddzielnie z nimi i sprawdzać, kim są teraz – co teraz lubią, czym się interesują i co staje się dla nich aktualnie ważne. Nie tylko rysujemy. Chcę, by widziały, że mimo prowadzenia 2 firm – czas z nimi jest priorytetem. -po raz pierwszy od 6 lat wyjechaliśmy rodzinnie na wakacje – w tym duży rodowy reUnion, który… przetrwałam ze spokojem😊 -samodzielnie stworzyłam 2 studia nagrań i wygospodarowałam pokój na gabinet, który od lat był zagracony. -nawiązałam partnerstwa z RawMark (firmą od markerów), w tym tygodniu rozwiniemy współpracę z influencerem parentingowym Łukaszem Burnosem, być może z Agą Rogalą. To wszystko dzięki relacjom nawiązanym na wspomnianych wyżej festiwalach. -zostałam zaproszona do (stałej) współpracy rysunkowej przez UBS, PIU, Santandera, Samsunga – klienci doceniają wizualną formę komunikacji jako trafiającą do serc ich odbiorców. Rysowałam np. notatkę dla Samsunga o bezpieczeństwie dzieci w cyberprzestrzeni – bo ta formuła bardziej angażowała niż zwykła notatka prasowa. W ostatnich miesiącach wsparłam relacje rysunkowo w Castoramie, HSBC, Małopolsce (jako marce) -tworzę rysunki mające pomóc dzieciom anonimowo zgłaszać bulling i problemy w szkołach. Rysuję sytuacje trudne typu cyberprzemoc, obgadywanie, znęcanie się – bo po tych obrazkach dziecko zgłasza niepokojące szkolne zdarzenia (https://zglostowazne.pl/). Dzięki temu w szkołach dzieci mogą czuć się bezpieczniej. -co tydzień organizuję czas na wirtualne kawy z przyjaciółką – nie jest łatwo, ale jest warto. Ten system działa nam od ponad 2 lat i jest z jednej strony pożywką dla kreatywności biznesowej, z drugiej – takim realnym babskim wsparciem. -jako marka i mentorka organizuję comiesięczne spotkania klASowe na ZOOMie– dla moich studentów by wiedzieć, co u nich, wiedzieć jak możemy sobie pomagać, z czym się borykają. -w ostatnim roku narysowałam ponad 200 notatek na żywo, które pomogły w zrozumieniu tematu, komunikacji z odbiorcami i niesieniu pomocy. Między innymi rysowałam na konferencjach zdrowia psychicznego młodzieży (Rada Młodzieżowa Bielany). -odważyłam się zawalczyć o swoje zaległe wynagrodzenie z firmą, która zalega mi z płatnością od 2 lat. -stworzyłam swój pierwszy w życiu roll-up, do którego zabierałam się 7 lat. Zajęło mi to 30 minut. -moja charytatywna notatka z telefonami ratunkowymi dla dzieci i młodzieży wisi w setkach szkół i ośrodków w Polsce (https://www.facebook.com/photo.php?fbid=861049119360088&set=pb.100063650244568.-2207520000&type=3) -narysowałam kilka konferencji ze ścisłą wiedzą farmaceutyczną i medyczną. W ich trakcie ludzie podchodzili do mnie dziękując za to, że dzięki notatkom zrozumieli, co właściwie było mówione ze sceny. Zwłaszcza, że większość prelekcji była w specjalistycznym języku, który musiałam na bieżąco przetłumaczyć na bardziej zrozumiały, wizualny przekaz. -pracowałam z Kancelarią Lex z Warszawy. Prawnicy borykali się z tym, że nikt ich nie rozumie, a klienci nie wracają. Adwokaci po przeszkoleniu przeze mnie jak wizualnie tłumaczyć klientom procedury prawne stwierdzili, że „nareszcie sami zrozumieli, jak właściwie pomagają ludziom”. -po pokazie rysowania dla dzieci i rodziców w Łodzi na Uniwersytecie Dziecięcym, podszedł do mnie pewien ojciec ze łzami w oczach dziękując, że w końcu odnalazł ścieżkę porozumienia z autystycznym synem. Płacząc ze wzruszenia pokazał co razem narysowali i opowiadał, że pierwszy raz poczuł, że się wzajemnie rozumieją. -po warsztatach, które prowadziłam dla stypendystów fundacji i ich rodziców, zaczepił mnie tata nastolatki, który z ekscytacją opowiedział, że rysowanie pozwoliło mu złapać na nowo kontakt z córką. Tak wciągnęło ich sprytne rysowanie, że dziecko zaczęło otwierać się przed nim i podzieliło swoimi wyzwaniami. Ojciec nie zdawał sobie sprawy, że córce grozi niebezpieczeństwo i dzięki rysowaniu i zbudowaniu na nowo kontaktu – mógł ją przed nim uchronić. -moje 6-letnie dziecko podczas rysowania z koleżanką powiedziało: „Helenka, w rysowaniu nie chodzi o to, by było ładnie. Ma być po prostu dobra zabawa i nie musisz nikogo pytać, czy mu się podobają Twoje prace. Tobie mają się podobać”. Dlatego właśnie pragnę, by dzieci przez rysowanie uczyły się nie tylko skupienia, ale i motywacji wewnętrznej, wiary w siebie, samoskuteczności i rozwiązywania problemów. To pozwoli im w przyszłości lepiej współpracować. -wymyśliłam termin „śmieszkobłędy” i obok ulubionego powiedzonka „nie przemóżdżaj” – na stałe zagościło to w tłumaczeniu dzieciom dlaczego warto próbować mimo tego, że coś się nie udało. -moje rysunkowe lajwy na YT były pokazywane całym klasom szkół podstaowowych na żywo. Dostałam dziesiątki zdjęć od nauczycieli. -landing page na rysunkowaprzerwa.pl był zmieniany i przerysowywany we wrześniu 6 razy. Miałam ochotę się poddać co drugi dzień. Ale wytrwałam. -mimo, że nie osiągnęłam zakładanego (może zbyt ambitnego) pułapu sprzedaży, zrewidowałam zasoby i daję sobie więcej czasu na rozkręcenie się platformy. -osoby, które już są w Klubie RysunkowaPrzerwa.pl (klub subskrybcyjny) wysyłają mi co tydzień wideo z rysującymi dzieciakami, chwalą się jak fajnie spędzają razem czas, meldują poprawę w skupieniu maluchów. To dodaje mi wiary pod skrzydełkami. Trzy mamy z własnej inicjatywy nakręciły mi wideo testymoniale i są moimi apostołkami rysunkowymi 😊. Na pierwszym z comiesięcznych poranków rysunkowych live miałam ponad 20stkę dzieci , które przez godzinę mówiły mi, co mamy razem rysować i rysowały to ze mną! -nawiązałam partnerstwo z 9 innymi rysownikami konferencyjnymi i razem, jednocześnie narysowaliśmy jedne warsztaty dla Klienta w czerwcu. - 5 osób w trakcie kupowania zdecydowało się na płatność za cały rok z góry zamiast miesięcznej subskrybcji! To dla mnie wspaniałe zaskoczenie! -w tym roku stworzyłam 2 potężne filmy animowane dla Urzędu Miasta Lublin, w których streściłam ponad 400-stronicowe raporty do kilkuminutowych animacji. Dzięki nim miasto wygrało dodatkowe dofinansowania i mogło w ciekawszy sposób wytłumaczyć czym jest Polityka Młodzieżowa i wizja Lublin 2030 dla swoich mieszkańców (https://www.youtube.com/watch?v=luA09ixVoCg). -w tym roku zawalczyłam o swoje zdrowie. Mam aktualnie zapalenie jelit w zaostrzeniu (Leśniowskiego -Crohna) i teoretycznie nie powinnam mieć sił, by wstawać z łóżka. Ale postanowiłam, że z miłości do siebie i dzieci, wybieram skupianie się na tym, co dobre i możliwe do zrobienia. Podjęłam nową kurację karnozyną (sumplement), zaczęłam ćwiczyć jogę i uczę się tańczyć. To pomaga mi patrzeć na siebie jak na zdrową osobę i świadomie odklejać etykietkę chorej, tak ż życzliwością. -w styczniu jako 37-latka zaczęłam się uczyć gry na skrzypcach, by nie starzał mi się tak szybko mózg. Chciałam też z pokorą doświadczyć trudności w uczeniu się, by lepiej rozumieć moich uczniów. Po miesiącu zagrałam swój pierwszy koncert grupowy, po trzech - indywidualny. Grałam otoczona zgrają dzieciaków – bo to metoda nauki dla dzieci, to było ciekawe doświadczenie. Mój przykład zmobilizował moich studentów rysowania do podejmowania się nowych wyzwań i nie poddawania, nawet jak nie zawsze wszystko wychodzi tak, jak byśmy chcieli. To był bardzo wymagający rok, w którym jeszcze silniej uwierzyłam i odczułam, jak budowanie relacji (w moim przypadku poprzez działania rysunkowe) jest potrzebne i ważne. Partnerstwa, które powstały (między Askami Sketchnotingu, między mną a innymi sketchnoterami w ramach projektów graphic recordingowych), a także silniejsze partnerstwo ze sobą (w kontekście zdrowia i czasu na własne pasje) to mocny kolor w mojej tęczy tegorocznych osiągnięć. Dziękuję Olu, że pozwalasz mi to w końcu dostrzec!

https://drawthewords.pl/ https://rysunkowaprzerwa.pl/